شب یک ، شب دو بهمن فرسی .
قلم خوب . روان و موجز .
"چه" داستان مزخرف .روشنفکرانه . مثل نفس افتاده یا پیر و خله گدار . عشق سخیف . جنسی . سیگار.تخت خواب. برهنه .لودگی، خیانت.زن شوهردار و شخصیت های روشنفکر...والله شباهت زیادی به اون دو فیلم گدار که اشاره کردم ، داشت .
حس من ؟
حالت تهوع . عصبانیت .
و فهمیدم یه دسته از اشخاصی که مینویسن تحت تاثیر یا مقلد اینگونه ادبیات هستن .