.

.

وقتی به بی‌پولیِ مطلق می‌رسم، می‌ترسم. هر از چندی تجربه‌اش می‌کنم.‌ امیدوارم دفعه آخر باشد. 
الان هم کسل هستم؛ توی تاریکی نشسته‌ام و دارم ویوالدی گوش می‌دهم. هر لحظه بیشتر دمغ می‌شوم. خسته‌ام؛ خیلی.
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد